اتش

زن بودنم....آ
زاد نبودنم....
احساساتی بودنم؛
نادیده گرفته شدنم....
تمام ظرایف دوست داشتنی زنانه ام؛
تلاشم برای از بین بردن هرگونه تبعیض؛
حقوق پایینم در مقایسه با جنس مخالف؛
نگاه های پاک و ناپاک مردان و شاید نامردان؛
“دوستت دارم” های گاه و بیگاه هر آشنا و غریبه ای؛
کار کردنم با تمام ویژگی ها و ظرفیت هایی که خالقم در وجودم نهاده است؛
گفته یک دوست که “خوش باشید که وضعتان از زنان عربستان بهتر است

فقط میتوانم بگم متاسفم که با تو هم هویت و هم نژادم با یه انسانِ پست که جنسیت بیشتر از انسانیت براش معنا داره